Het paadje dat er niet ligt

Deze blog schreef ik voor http://www.lerarenblogs.be/.

In het Citadelpark ligt een paadje. Alhoewel, eigenlijk ligt het er niet. Het is een in het gras uitgesleten stukje van studenten die op weg naar de campus de route van de geasfalteerde paden willen inkorten. De route wordt er minstens vijf meter door ingekort. Laat ons even onderzoeken hoe dit paadje er gekomen is...

Misschien zijn de studenten van tegenwoordig zo sterk gemotiveerd om op tijd in de les te komen. Dat zou fantastisch zijn. Ware het niet dat er op de recente treinstakingen toch veel studenten afwezig waren, terwijl ondergetekende met de trein stipter ter plaatse raakte dan op een normale dag vol vertragingen. Kijkende op het bord zag ik dat de dienstregeling wel verstoord was, maar dat het al bij al nog meeviel. In mijn tijd (amper tien jaar geleden), probeerden we op één of andere manier toch nog op school aanwezig te zijn als het openbaar vervoer staakte.

Misschien zijn de studenten van tegenwoordig telkens zo nipt dat ze de laatst mogelijke trein nemen, waardoor ze zich moeten haasten om tijdig in de les te zijn. De route met minstens vijf meter inkorten kan dan al heel doeltreffend zijn. Tja, wie heeft er in alle drukte immers nog tijd om een trein op voorhand af te reizen om zelfs al wat op voorhand aan te komen...

Misschien hebben de studenten van tegenwoordig zo weinig respect voor de mooie tuinarchitectuur en de orde van het grasperk of willen ze juist tegendraads doen ten opzichte van de platgetreden paden en nieuwe wegen inslaan.
Misschien hebben de studenten van tegenwoordig wel de pech dat de beeldvorming naar hen toe vaak te negatief is. Want laat het nu net zo zijn dat "in mijn tijd" het 'paadje dat er niet ligt' zich toen net begon te vormen. Mijn generatie studenten (ik ikzelf vast ook) heeft de kiemen gelegd van wat nu een paadje is dat de mensen van de groendienst zelfs noodgedwongen van kiezelsteentjes heeft voorzien.

Hoeveel kwaaltjes in onze maatschappij zouden niet voortkomen van de huidige generatie volwassenen, waarbij de studenten of de jeugd van tegenwoordig er alleen maar het beste van proberen te maken. Dit terwijl zij de schuld krijgen van dezelfde volwassenen die net de kiemen hebben gelegd van onze huidige maatschappij. En ja... ik doe er eigenlijk zelf ook wel aan mee...