donderdag 24 november 2011

Op de goede oogst!

Het was spectaculair, enkele weken geleden, wanneer de boer zijn veld achter ons huis begon te oogsten. Tegenwoordig rijden er drie gigantische, krachtige landbouwmachines rond om dit werk te doen. Ooit was dit anders. We kunnen dankbaar zijn om de technische evolutie die ons nog van voldoende voedsel voorziet.
Helaas heeft men niet overal die luxe. De honger is nog steeds de wereld niet uit. Wetenschappers beweren dat we eigenlijk iedereen kunnen voeden met het huidige productiepeil en dat er zelfs nog enkele miljarden aardbewoners mogen bijkomen. Als we maar efficiënt omgaan met ons geproduceerde voedsel. En dat is niet zo evident.

In Amerika is men op dit moment (het uurverschil niet in rekening genomen) volop bezig met het danken van God voor de goede oogst. Als symbool daarvoor wordt een rijkelijk gevulde kalkoen gegeten en moeten de kinderen niet naar school.

Voor de oorspronkelijke inwoners van het land is het een dag van nationale rouw, want de legendarische eerste thanksgiving (waarbij de oogst onverwacht goed geslaagd was) betekende ook een snelle verspreiding van de nieuwe inwoners over het land.

Morgen is voor de Amerikanen een brugdag waarop reeds de kerstinkopen gebeuren. Ikzelf denk nog aan een geschenk voor mijn geliefde die binnenkort jarig is. Gelukkig hoef ik alvast geen tientallen kerstcadeaus meer te kopen sinds we het systeem met getrokken briefjes invoerden. Toch blijft het nog een gewoonte iedereen te vragen wat ze willen hebben. Vroeger dachten we nog origineel uit de hoek te komen met grappige tassen, schorten, tegeltjes voor aan de wand of seksueel getinte prullaria. Die tijd is, samen met de toenmalige geschenkjes, in een doos op zolder verdwenen met de bedoeling ooit in een nostalgische bui (of gewoon bij het opruimen van de zolder) de doos te openen.

Binnen exact één maand is het zover en vieren we kerstavond. Een gebeurtenis waar ik toch naar uitkijk: een avondje met de familie is sowieso aangenaam. In afwachting gluur ik eens op Google Streetview of de familieleden te zien zijn in hun tuin. Ooit is mijn vader erin geslaagd net buiten te staan op het moment dat een helicopter overvloog voor een luchtfoto. Ze hadden zijn gezicht niet bewerkt met software, dus je kunt hem nog net herkennen. Hij diende geen klacht in bij de privacycommissie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten